Nu weet ik niet of ik aan het beeld van een gemiddelde fractievoorzitter voldoe, maar misschien kom ik dat nog wel eens te weten.  Want het zal u ongetwijfeld niet ontgaan zijn dat onze burgemeester boeken schrijft. In zijn eerste boek ‘van timmerman tot burgemeester’ heeft hij de periode beschreven voordat hij naar Staphorst kwam en hij heeft ons beloofd dat hij na zijn pensionering een boek zal gaan schrijven over de periode van zijn burgemeesterschap in Staphorst. Wie weet wat we in dat nieuwe boek, zeg maar van ‘burgemeester tot vrijwilliger bij de buurtbus” allemaal niet kunnen lezen, maar ik moet mij nu dus beperken tot 500 woorden.

Eigenlijk zijn wij vanmiddag insprekers geworden bij onze eigen raadsvergadering en u burgemeester was daarbij altijd streng richting de insprekers, maximaal 5 minuten en aan de bezoekers op de publieke tribune gaf u op strenge toon aan, dat zij zich moesten onthouden van elke uiting van instemming of afkeuring. Het is maar dat u het weet op de publieke tribune.

Eigenlijk ben ik wel blij dat ik mij moet beperken tot 500 woorden, want bij een afscheid is het gebruikelijk om heel veel lovende woorden over de betrokken persoon uit te spreken, laat dat nu net niet mijn sterke kant zijn. Ik vind al snel dat iemand gewoon zijn werk gedaan heeft, tegen een goede beloning.

Maar eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven, dat ik nog nooit met een betere burgemeester samen gewerkt heb dan met u maar, ik heb ook niet niet met een andere burgemeester samengewerkt  als raadslid de afgelopen 11 jaar.

Ja burgemeester, ruim 11 jaar hebben wij recht tegenover elkaar gezeten tijdens de raadsvergaderingen, ongeveer een 150 vergaderingen, zegmaal zo’n 550 uur en hebben elkaar daarbij talloze malen recht in de ogen aangekeken. Vaak kon ik dan in uw ogen zien wat u dacht, als u bijvoorbeeld weer eens door de raad op pad werd gestuurd naar één of andere regionale vergadering over gemeenschappelijke regelingen,  met de boodschap ‘trap op en trap af”, veelal door een drie letterige partij.  Dan zag ik u denken, dat gezeur, sta ik daar weer als burgemeester van de kleinste gemeente met de grootste mond, maar u wist als de beste, de Raad is de baas!

Maar als u dan uw bril op deed, wist ik dat ik uit beeld verdween en dat u dan langs mij heen de hal in keek, naar uw vrouw, ook wel gek scherend in de wandelgangen de  locoburgemeester genoemd. En in dit geval, mevrouw Alssema, is die term van locoburgemeester, een geuze naam.

Want zoals uw man een echte burgervader was, zo was u  een echte burgermoeder en om wat diepgang in mijn bijdrage aan te brengen, u was echt de hulp die bij hem past, volgens de bijbel in Genesis 2 vers 18.

U, burgemeester, was een echte burgervader voor de bevolking,  een burgemeester voor de raad en een bovenmeester voor de ChristenUnie. U stond echt boven de partijen en wij als ChristenUnie fractie hebben vaak verzucht, wat is nu het voordeel van een burgemeester van je eigen partij. U mag dit als een compliment beschouwen. Ook bij het zoeken naar uw opvolger een nieuwe burgemeester speelde dat regelmatig door het hoofd, maar ja, we weten allemaal als je op zoek bent naar een goede burgemeester kom je al snel bij de ChristenUnie uit.

Ik herinner mij ook nog goed dat ik, een paar jaar terug, bij u op het matje moest komen voor mijn twitter gedrag. Ook hierbij had ik weer eens de randen opgezocht en de vraag was of ik nu net wel of net niet over het randje was gegaan met mijn getwitter. U moest toen in ieder geval niets hebben van twitteren. Gelukkig is een mens nooit te oud om te leren en strijdt u nu samen met burgemeester Koelewijn uit Kampen  om de titel van de ‘twitterburgemeester’ van Overijssel. Bredero zou zeggen: “Het kan verkeren”.

Ik ben nu aangekomen bij het gedeelte van  complimenten en hoogtepunten van uw burgemeesterschap, maar helaas de aan mij toebedeelde aantal woorden laat dit niet meer toe, dus kan ik mij beter beperken tot een puntje van aandacht of zorg. Daar zijn veel  minder woorden voor nodig.

Eén ding moet mij nog van het hart, iets wat ik hoop dat na uw vertrek gaat veranderen. Het sluit ook aan bij uw eigen woorden tijdens een interview met het blad  Binnenlandsbestuur, ter gelegenheid van uw herbenoeming in 2013. Ik citeer: “wij leven niet meer in de middeleeuwen in Staphorst, wij lopen niet meer op klompen en met z’n allen in klederdracht”. Ik hoop dat de nieuwe burgemeester op de derde dinsdag in september niet in Den Haag in klederdracht zal verschijnen, dat dit tot het verleden zal behoren.

Burgemeester wij als ChristenUnie fractie wensen u en uw vrouw en allen die u lief zijn Gods onmisbare zegen toe in uw verdere leven.

Tot slot, u als Groninger zult ongetwijfeld weten dat vandaag, 28 augustus, het Gronings Ontzet herdacht wordt.  De Groningers herdenken dan dat zij in het rampjaar 1672 het beleg van de stad Groningen door de Bisschop van Munster  hebben doorstaan, na de nederlaag van Bommen Berend

Vanaf vandaag heeft de datum 28 augustus een dubbele betekenis gekregen en kennen wij nu ook het Staphorst Ontzet, wij als Staphorsters herdenken dan, dat . . . . . . . . . . . . , ik zit aan mijn 500 woorden.   

Dank u wel.

Zie ook: RTV-Oost: Burgemeester Alssema van Staphorst tijdens afscheid benoemd tot Ridder in Orde van Oranje-Nassau.