We zijn blij met de inzet van het college sindsdien. Het Staphorster bod is helder geformuleerd, er is goed overleg gevoerd met Defensie en de provincie, en de belangen van onze gemeente zijn stevig onder de aandacht gebracht. Dat deze punten nu zijn opgenomen als inspanningsverplichting in het kabinetsbesluit, zien wij als een positief resultaat.

Maar voor de ChristenUnie is dit geen eindpunt. Nu de keuze op Staphorst is gevallen, zien wij dit als het begin van een nieuwe fase, waarin onze wensen en voorwaarden telkens opnieuw en op alle mogelijke momenten onder de aandacht moeten worden gebracht. Eén van die momenten is deze zienswijze.

Wat ons betreft geldt: geen uitbreiding zonder tegenprestatie. Voor wat, hoort wat. De meeste Staphorsters zijn ondernemend genoeg om te begrijpen dat dit een kwestie is van geven en nemen. Als we als gemeenschap bereid zijn om ruimte te bieden aan een nationale opgave, dan mag daar ook iets tegenover staan – in het belang van de leefbaarheid, veiligheid en toekomstbestendigheid van onze gemeente.

Begrijp ons goed: voor de ChristenUnie is bescheidenheid een waarde. Maar dat sluit niet uit dat we ook met overtuiging en duidelijke taal voor onze zaak mogen staan. Als we namens onze gemeenschap iets bepleiten, dan mag dat best ferm worden uitgedrukt. Dit is niet het moment om terughoudend te zijn – dit is het moment om helder, stevig en met overtuiging te spreken.

We roepen het college op om niet te verslappen en daadkrachtig, ook in de komende fase steeds opnieuw en met volle overtuiging aandacht te blijven vragen voor de directe omwonenden en grondeigenaren, voor een eerlijke en ruimhartige compensatie, voor heldere en tijdige communicatie richting onze inwoners, en voor het volledig inwilligen van het totale Staphorster bod. Alleen dan doen we recht aan onze gemeenschap en de bereidheid die zij toont om ruimte te bieden voor deze nationale opgave.

Meilof Troost
ChristenUnie Staphorst